Schipperkes werden voor het eerst erkend als een formeel ras in de jaren 1880, hun standaard werd in 1889 geschreven.

Veel van wat bekend is over hun oorsprong en vroege geschiedenis komt uit het tijdschrift Chasse et Pêche (Frans voor "jagen en vissen"), waarvan artikelen in het Engels zijn vertaald en zijn gepubliceerd door het Engelse tijdschrift The Stockkeeper.

De rasnaam "Schipperke", in Engelssprekende landen, werd verondersteld "kleine bootsman" te betekenen. Hoewel ze af en toe op binnenschepen werden gezien, was het niet hun oorspronkelijke of primaire functie, en in Leuven en Brussel was "schipper" het woord voor herder, waardoor de naam zich vertaalde als "kleine herder".

Voordat de naam "Schipperke" officieel werd genomen, stond het ras in de volksmond ook bekend als "Spits" of "Spitzke", een naam die gewoonlijk wordt gebruikt om een ​​kleine hond met puntige oren te beschrijven. Ze werden ook af en toe "Moorke" genoemd, wat "klein zwart dier" betekent. In de Verenigde Staten wordt naar Schipperkes op grote schaal verwezen, zij het ten onrechte, als "Belgische binnenvaarthonden" of "Belgische scheepshonden".

Blijkbaar gaat hun geschiedenis echter terug tot een zeventiende-eeuwse zwarte herdershond die gewoonlijk de Leuvenaar wordt genoemd, een hond van 40 pond die vaak wordt aangetroffen in de regio Leuven en wordt gebruikt om kuddes en transport te bewaken. Deze honden zijn blijkbaar het basisras voor zowel de moderne, als kleinere, Schipperke en de moderne, en grotere, Black Belgian Shepherd Dog, ook wel bekend als de Groenendael.

In de Tweede Wereldoorlog gebruikte het Belgische verzet de honden om berichten te sturen tussen verschillende verzetshutten en cellen, waar de bezettende nazi's niet wijzer van waren.

Ontleend aan Wikipedia.